نوروتئولوژی (عصب شناسی باورهای دینی)

نوروتئولوژی

نوروتئولوژی به معنای عصب شناسی باورهای دینی و دلایل مغزی تجربیات عرفانی کشف و شهود عُرَفاست.در مغز انسان بخشی وجود دارد به نام لوپ تِمپِرال که علاوه بر وظایف عصبی معمول،مرکز احساسات و عواطف نیز میباشد.در داخل لوپِ تِمپِرال هسته ی عصبی اِمیگدال قرار دارد که از بخش های متعددی تشکیل شده است که هر بخش مسئول عملکردهای خاص احساسی ماست.یکی از بخش های این هسته مسئول باورهای ماورایی مغز ماست،تحقیق درمورد عملکرد این بخش درعصب شناسی به نوروتئولوژی معروف است

فعالیت این مرکز مانند سایر مراکز مغزی بواسطه ی نوروترانسمیتِرها یا پیغامبرهای عصبی مغز معروف است.که بیشینه و کمینه ی فعالیت آن تحت کنترل ژنوم قرار دارد.(ژنتیکی است)

هایپراکتیویته یا بیش فعالی این مرکز باعث باورهای دینی افراطی می گردد،و کم کاری آن باورهای دینی را کمرنگ می سازد،البته شرایط محیطی و اجتماعی نیز در یاری رسانی یا بازدارندگی فعالیت این بخش مغز بسیار تأثیرگذار است،ولی باید توجه داشت همانطور که هرشخص نمی تواند فیزیکدان یا ریاضیدان شود،هرفردی نیز نمی تواند یک عارف شود،صرع لوپِ تمپرال تجربیات مابعدالطبیعه در فرد را افزایش می دهد و عامل بیماریی است به نام سندروم گِشوِیند.

(GESCHWIND SYNDROM)

که علائم آن هایپرگرافیا(تمایل غیرقابل کنترل در نوشتن مطالب بی معنا یا بسیار ادبی) – (هایپررلِیجنسی): تمایلات مذهبی شدید یا تمایل به تغییر مذهب یا ابداع یک مذهب جدید.

به همین جهت همه ی پیامبران از یک خاندان بودند.چون این یک بیماری ژنتیکی است.

وات پیکال سِکسوالتی(رفتارهای جنسی نامتعارف به شکل تمایلات جنسی افسارگسیخته یا بی میلی جنسی)است.که البته ممکن است تمامی علائم یا برخی از آن در فرد مبتلا وجود داشته باشد.

افراد عادی نیز می توانند با انجام اعمالی باعث افزایش فعالیت عصبی القایی در هسته ی عصبی اِمیگدال شده و خود را در خَلسه ای(سکوت) عرفانی فرو برند،حرکت منظم سر رو به جلو و عقب و یا چرخش سر(رقص سماء در صوفیان و درویشان)-نشستن طولانی مدت در جایی ساکت و نیمه تاریک به مدت طولانی(مُرتاضان)-از جمله این اعمال است.اعتقادات مذهبی،به دلیل فعالیت این بخش مغز به همراه آموزش و تجربیات محیطی ایجاد می گردد که کم یا زیاد بودن آن بستگی به میزان آموزش به همراه استعداد ژنتیکی دارد،انجام فرائض مذهبی و رفتن به اماکن مقدسه نیز میزان فعالیت عصبی القایی در مرکز اِمیگدال را افزایش داده،به همین دلیل افراد مذهبی پس از انجام این اعمال دچار نوعی نشاط و آرامش روانی می گردند.

از فواید دیگر فعال بودن این بخش مغز کاهش استعداد به بیماری های افسردگی و آلزایمر است.(واسه همین این دو بیماری در آخوندها با داشتن چند قرن سن کمیاب و حتی نایاب است).